Γιατί πρέπει να πούμε όχι στα μεταλλαγμένα


Τα μεταλλαγμένα προιόντα και τα γεννετικά τροποποιημένα τρόφιμα απειλούν όχι μόνο την υγεία μας αλλά και την υγεία του πλανήτη. Τα τελευταία χρόνια ο κίνδυνος αυξάνεται καθώς η χρήση τους διαδίδεται με ανησυχιτικούς ρυθμούς.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα που προκαλεί η χρήση μεταλλαγμένων ποικιλιών είναι κοινωνικοπολιτικό. Οι αγρότες γίνονται «σκλάβοι» των εταιριών που παράγουν τους σπόρους, τα μηχανήματα και τα λιπάσματα τα οποία απαιτούνται για στην παραγωγή. Αν ξεκινήσει αυτή η παραγωγή δεν υπάρχει επιστροφή επειδή οι εκτάσεις καθίστανται ακατάλληλες για παραδοσιακή καλλιέργεια. Οι προεκτάσεις που έχει αυτό το φαινόμενο στην οικονομία είναι ανησυχητικές. Οι αγρότες παγιδεύονται σε δάνεια που απαιτούνται για να υποστηριχθεί η παραγωγή και καταλήγουν να χάνουν τα κτήματά τους εξαιτίας των χρεών.

Ένα σημαντικό πρόβλημα είναι οι παρενέργειες για την υγεία μας. Είναι σίγουρα πολύ νωρίς για να μετρήσουμε τις αληθινές επιπτώσεις που μπορεί να έχουν τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα και οφείλουμε να αντιμετωπίζουμε με σκεπτικισμό τις διαβεβαιώσεις των εταιριών που λένε ότι είναι ασφαλή. Βέβαια οι πατάτες Amflora δεν προορίζονται για χρήση από το άνθρωπο αλλά για ζωοτροφές. Οι μεταλλάξεις όμως μεταφέρονται μέσω της τροφικής αλυσίδας και σε εμάς. Δεν είμαστε απλά μόνο ότι τρώμε. Είμαστε και ότι τρώει αυτό που τρώμε. Εκτός αυτού, είναι θέμα χρόνου οι μεταλλαγμένες ποικιλίες να αρχίσουν να χρησιμοποιούνται και σε τρόφιμα, κυρίως επεξεργασμένα χαμηλής ποιότητας. Αυτό μπορεί να γίνει και εν αγνοία μας αφού μετά από λίγα χρόνια, τα μεταλλαγμένα θα «αποικήσουν» και στις υπόλοιπες καλλιέργειες, με επικίνδυνες συνέπειες για τη δημόσια υγεία.

Ένα σημαντικότατο πρόβλημα είναι η καταστροφή του περιβάλλοντος και η υποβάθμιση των διαθέσιμων πόρων της Γης. Τα χημικά και τα αντιβιοτικά που χρησιμοποιούνται στην καλλιέργεια μεταλλαγμένων καταστρέφουν το περιβάλλον, μολύνοντας το χώμα, τη γη και τον αέρα.

Ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα είναι και η μείωση της βιοποικιλότητας. Οι μεταλλαγμένες ποικιλίες είναι πιο ανθεκτικές και έτσι επιβιώνουν εις βάρος των άλλων. Οι παραδοσιακές ποικιλίες χάνονται και οι τεράστιες μονοκαλλιέργειες μειώνουν συνεχώς τη ποικιλία που έχουμε στη διατροφή μας. Αυτό σημαίνει περιορισμός των θρεπτικών συστατικών που λαμβάνουμε αλλά και υποβάθμιση της διατροφικής μας κουλτούρας. Σε μερικά χρόνια όλες οι πατάτες που τρώμε θα είναι ίδιες και η μόνη διαφορά στη γεύση θα κάνουν οι τεχνητές γεύσεις που χρησιμοποιεί η βιομηχανία παραγωγής τσιπς. Με άλλα λόγια, θα ξεχάσουμε τη γεύση της αληθινής πατάτας και ένα σημαντικό στοιχείο της πολιτισμικής μας κληρονομιάς θα εξαφανιστεί.

Όπως βλέπουμε, τα μειονεκτήματα των μεταλλαγμένων είναι πολλά. Οι εταιρίες και οι κυβερνήσεις που τα προωθούν, υποστηρίζουν ότι είναι η λύση στο πρόβλημα του υποσιτισμού. Ας ξεκαθαρίσουμε όμως ένα πράγμα: Το πρόβλημα του υποσιτισμού στον πλανήτη δεν πρόκειται να λυθεί με τα Γενετικά Τροποποιημένα Τρόφιμα. Οι συγκεκριμένες πρακτικές που εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα, μπορεί να οδηγήσουν σε ακριβώς το αντίθετο και ιδιαίτερα εφιαλτικό αποτέλεσμα: Να καταστραφεί κάθε ικανότητα της Γης να παράγει τρόφιμα, βάζοντας σε κίνδυνο τη διατροφική μας ασφάλεια.

Υπάρχουν αρκετοί πόροι και τρόφιμα για να τραφούν όλοι οι άνθρωποι στη Γη. Το πρόβλημα είναι η άνιση κατανομή των πόρων και η έλλειψη διατροφικής δικαιοσύνης. Ο μισός πλανήτης πεθαίνει της πείνας και ο άλλος μισός «πεθαίνει του φαγητού». Για να τραφούν τα 800 εκατομμύρια πεινασμένοι και να σταματήσει να πεθαίνει της πείνας ένα παιδί κάθε 6 δευτερόλεπτα, πρέπει όλοι να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας. Η μόνη λύση κρύβεται στην διατροφική εκπαίδευση και την αφύπνιση της διατροφικής μας συνείδησης. Ας σταματήσουμε να σπαταλάμε καλλιεργήσιμες εκτάσεις για βιοκαύσιμα και ας μειώσουμε την αλόγιστη κατανάλωση ζωικών και επεξεργασμένων τροφίμων. Με αυτό τον τρόπο, θα έχουμε ελπίδες να λύσουμε το πρόβλημα χωρίς τη «λύση» των μεταλλαγμένων που δημιουργεί ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα. Όπως είχε πει και ο Αϊνστάιν «Ένα πρόβλημα δε μπορεί να λυθεί αν συνεχίσουμε να σκεφτόμαστε με τον τρόπο που σκεφτόμασταν όταν το δημιουργήσαμε».